City hopping and down south

Zaterdagavond 8 november, tijd voor een hapje eten. Kirsten en ik wilden graag gewaagd culinair van de Thaise markt gaan eten, maar van de vlees/visgerechten konden we niet veel wijzer worden: toch maar richting de vertrouwde backpackstreet. We kozen voor een typische Thaise manier van vervoeren, namelijk met z'n tweeën achterop een taxi-scooter. Na het eten een drankje doen in een kroegje werd hem niet; er stonden namelijk voor alle kroegen zo'n vijf Thaise dames. We besloten dus een biertje te halen in de supermarkt en maar lekker even in het guesthouse te gaan hangen. Voor de terugweg een local aangehouden die ons voor 50 baht wel wilde vervoeren in de zijspan van zijn scootertje. We love it.

Zondag rond 12 uur was het tijd om door te gaan naar Phetchaburi. Voor deze reis weer een klein busje gevonden op het busstation in Kanchanaburi. De chauffeur wilde ons echter meer laten betalen voor onze grote backpack. Daar gingen we niet mee akkoord, en toen was dat ook opeens niet meer nodig. We werden het busje bijna letterlijk ingdrukt. Geweldig om te zien dat een Thais vrouwtje in het busje dat nog leuk/gezellig vond ook en vriendelijk lachend ons wilde helpen met ons hele hebben en houden. De mensen kunnen hier echt vriendelijk en behulpzaam zijn! In Phetchaburi aangekomen moesten we eerst op zoek naar een taxi. Bij gebrek aan beter maar op de scootertaxi gestapt, wat met een grote backpack een hilarisch gezicht moet zijn geweest. We kwamen aan bij ons guesthouse, welke klein is en rommelig, maar waar de eigenaresse erg lief was en er leuke bamboehutjes stonden aan de rivier. Gelukkig kregen wij een ruime kamer (met wederom een bed vol ijzeren spiralen). Rond drie uur zijn we de stad ingelopen richting een mooi paleis (seizoensverblijf van koningshuis), indrukwekkende plek. Het leuke was vooral dat op dit terrein een militaire basis zat met een super grappig fitnesscentrum: helemaal open, ongelovelijk oude apparaten zonder weerstand en stenen gewichten. Toen we het terrein weer afwandelden werden we gespot door Thaise militairen die westerlingen kennelijk heel interresant vinden maar geen Engels praten en ook niet weten waar Nederland ligt. Overigens waren deze militairen niet de enige: in heel Phetchaburi werden we aangegaapt door kindertjes die naar ons gingen zwaaien. Erg leuk, toeristen kennen ze hier nauwelijks. Verder hebben we in Phetchaburi nog wat tempels bekeken en naar een groot winkelcenrum gelopen waar ze alles verkopen gericht op whitening! De Thai willen beslist niet bruin worden, zo te zien. Zelfs op douchegel en make-up doekjes staat 'whitener' en is voorzien van een factor (15 bijvoorbeeld). 's Avonds voor het eerst Thais gegeten op straat. Ik dacht heel dapper veel saus op mijn gerecht te doen. Achteraf bestond deze uit groene pepers en stond ik letterlijk in de brand..

Maandag 10 november; wederom een dagje Phetchaburi. In het douchehok stikte het van de muggen, maar al lang blij met een frisse douche. Na een week stof, vuil en hitte begint er zich al een vies laagje te vormen op onze huid. Voor 50 baht per persoon (1,25 euro) konden we fietsen huren bij het guesthouse. 's Ochtends tien uur vertrokken met als eerste bestemming de grotten van Phetchaburi. We hoorden al dat hier apen rond liepen en vonden het leuk om deze voor het eerst te gaan zien in Thailand. Bij nader inzien: wat een verschrikking! We fietsten de stad uit en kwamen op een heuvel waar ineens een invasie apen ons aan het opwachten was. Ik raakte behoorlijk in paniek en wilde weer terug (het waren er écht veel). Voor de berg vonden de locale Thai het wel grappig en mochten we wel met hun scootertje de heuvel over. Zo gezegd, zo gedaan: Kirsten en ik op de scooter naar de grotten. Daar aangekomen was het nog erger gesteld met de apen. De Thai daar maakten er handig gebruik van en lokten de apen met fruit waardoor er weer paniek was. Voor een te groot bedrag daarom een van de Thai gehuurd als gids met katapult om zo de grot in te kunnen (sommige Thai zijn echt slim, ze weten precies hoe ze aan je kunnen verdienen). In de grot wist ik ook nog onderuit te gaan op een glad trappetje waardoor ik er even helemaal klaar mee was en mijn eerste traan liep (vrouwen.... Nu kunnen we er erg hard om lachen). Na de grotten weer de stad ingegaan, waar de apen bij nader inzien ook overal rondlopen: op de straat, over elektriciteitskabels, bij eettentjes en zelfs zwemmend in de fontein. Verder mooi rond de stad gefietst en Thais gegeten in een food court waar we weer werden bezichtigd door Thaise schoolkinderen. In het guesthouse aangekomen bleek onze 's ochtends ingeleverde wasgoed al gewassen en opgevouwen voor een Thais bedrag; genieten. De rest van de dag hebben we verbrand bij het guesthouse doorgebracht met noodles en bacardi aan de rivier, tot we werden weggejaagd door een horde bloeddorstige muggen. Zelfs van de de wc verjaagd door jawel; een kakkerlak! Good night dan maar..

Dinsdag was een prima dag, maar weinig noemenswaardigs. De bus van 10 uur gepakt richting Hua Hin om daar één dag te blijven om in Hua Hin op woensdag nachttrein naar Surat Thani te nemen richting de eilanden. In Hua Hin lekker aan het strand gelegen welke overigens niet echt mooi was. Veel rommel en het water was niet helder. 's Avonds wilden we een drankje nuttigen, maar er was geen enkele leuke bar, slechts ladiebars met zo'n vijf schaars geklede dames per bar (wat tegelijkertijd het grote aantal oude Scandinavische mannen verklaart). Hier wilden we geen dag meer wachten op de nachttrein van woensdag laat op de avond: wijzigen van plannen dus.

Woensdagmorgen zes uur uit bed om de bus van acht uur richting Phuket te nemen, waarvan de reis maarliefst 9 uur zou duren. Echter ging de bus pas om tien uur, dus dat werd 2.5 uur wachten! Uiteindelijk werd het een 10,5 uur durende reis met slechts 2 korte stops om te plassen. We waren het reizen voor die dag mega zat, maar eerlijk is eerlijk: soms op de route is het adembenemend mooi met de tropische vegetatie en het heuvelachtige landschap. Phuket zelf was een rommelige, maar vergeleken met eerder plaatsen, lege stad. Waar het normaal nog stikt van de Thai op straat was het hier behoorlijk rustig (althans in de buurt van ons guesthouse) en de winkels waren 10 uur 's avonds gesloten. Bij het guesthouse geregeld dat we de volgende dag 11 uur de boot naar phi phi konden nemen voor slechts 7.50 euro per persoon.

Donderdagmorgen wilden we nog even snel broodjes halen voor op de boot. Bij terugkomst bleek de taxi 20 minuten te vroeg en moesten we ons haasten om mee te kunnen (en wij maar denken dat Aziaten de tijd namen voor alles). Vervolgens ben ik, ondanks mijn poging me goed in te smeren, behoorlijk verbrand op de boot. Koh Phi Phi was vervolgens een aangename verassing. De zee is echt prachtig, de stranden zijn mooi en het is toeristisch, maar op een prettige manier (Wel koste mijn gedwongen aankoop van factor 30 hier helaas 16 euro..)! Op Phi Phi slapen we in een geweldige kamer met uitzicht op de zee en de rotsen, maar helaas donderdag al ervaren dat alles z'n keerzijde heeft en we (lees Kirsten) 's avonds een uur achter een kakkerlak in onze kamer hebben aangevangen! Dat wordt dus onze eerste nacht in de klamboe. .. We hadden ons verheugd op een eerste avondje echt feesten, maar ik had mij behoorlijk vergist in het alcoholpercentage in de zogenoemde 'buckets', waardoor ik om half 2 's nachts helemaal rijp was om te gaan slapen. Helaas, er komen vast nieuwe kansen. Wat ik me nog wel helder voor de geest kan halen is dat ik in het barretje naar de wc liep en in het passeren van een of andere dude letterlijk een joint in mijn mond gedrukt kreeg. Daar heb ik dan ook even 'vriendelijk' voor bedankt.

Vandaag, vrijdag, zit uitslapen er niet in. Half negen namelijk klaarwakker: tijd om (zonder kater!) de mooie stranden van Phi Phi te bekijken. In het vooruitzicht bijna 4 weken (Koh Phi Phi, Koh Lanta, Krabi, Koh Samui, Koh Tao en Koh Phangan) strand te gaan, ik zeg: kom maar door!