Shocking Bangkok

Zes dagen verder en al een echt beginnend backpacker; een keer geen haren wassen is geen probleem, de benen erg zorgvuldig scheren ook niet en mijn backpack is al meerdere keren overhoop gehaald op zoek naar net dat ene kabeltje (of wat voor overbodige accessoire ook). Maar veel belangrijker: hoe is het hier?!

Bangkok is schrikken! Dinsdagmorgen kwamen we aan om 12:00 locale tijd na een vliegreis van 16 uur inclusief overstap in Dubai, welke overigens prima verliep en ik welgeteld 30 minuten heb kunnen slapen. Vanaf het vliegveld de taxi genomen naar Khao San Road, dé straat voor de reizende westerling en dé straat om te worden opgelicht en uitgebuit. Mooi, daar moeten we dus heen. Snel een kamer weten te vinden voor ongeveer 17 euro per nacht. Geïnstalleerd en tijd om de eerste indruk op te doen: wat - een - stinkstad! Er hangt een heel doordringende geur van afval, gekruid eten, uitlaatgassen en nog wat onverklaarbare aroma's. Best naar voor mijn reisgenootje, aangezien ik mij volgens mij minstens 100 keer heb verbaasd over een nieuw stinkend luchtje en dit dan ook graag mag delen.. De eerste dag hebben we vooral de directe omgeving bekeken en zijn we minstens vijftig keer aangesproken: 'where are you going' en 'where are you from' waren favoriet. In de stad hebben we met een jonge tuk tuk chauffeur afgesproken ons de volgende dag voor een heel klein prijsje de stad te laten zien. Om 21:00 ons bedje opgezocht, aangezien we gesloopt waren.

Een twaalf uur lange nachtrust verder worden wij om 10 uur opgepikt voor onze eerste tuk tuk ervaring: wat een ramp. De vriendelijke jongen van dinsdagavond is vervangen door zijn kleine, vriendelijk ogende, doch gehaaide papa. We worden vriendelijk onthaald en voor een klein prijsje eerst langs een paar bezienswaardigheden gereden (tuk tuk rijden is trouwens super grappig). De zogenaamde mythische Lucky Buddha was vooral een spektakel, deze Buddha was namelijk heel belangrijk, maar wegens ruimtegebrek stond hij even naast de tempel in een soort van stortplaats voor vuil. Vervolgens gingen Kirsten en ik weer vrolijk verder in de Tuk Tuk, en toen kwam het zogeheten addertje.. We moesten perse langs een tourist centre welke zogenaamd de enige officiële is in Bangkok, waar we een uur aan de praat zijn geweest en zij torenhoge prijzen vroegen. Afijn, niet op ingaan en niets betaald. De vrouw achter de balie was eerst heel lief, lachte hard om onze grapjes en vond mijn armband geweldig, maar na de afwijzing van haar diensten kon ze ons wel wegkijken (en daar waren we eigenlijk heel blij mee). Terug naar de papa van de tuk tuk, hij had al iets nieuws bedacht: op naar de longtailboot. Voor 3000 baht (lees 75 euro) mochten we zomaar mee een uurtje varen. Dit 'koopje' ook afgeslagen, waarna papa ons zat was en ons weer heeft gedropt op Khoa San Road. Hier waren we eigenlijk heel blij mee, weg bij de oplichters en lekker weer op eigen houtje verder. 'S middags zijn we te voet naar de Golden Mount geweest en over een grote Thaise markt gestruind waar bijna geen westerlingen waren en ons niets werd aangesmeerd; heer -lijk! Bizar veel eettentjes trouwens. De avond hebben we afgesloten met een Thaise voetmassage van drie euro voor een half uur, waarbij we in een relaxte stoel midden in de drukke straat zaten, geniaal.

Donderdagmorgen was onze eerste excursie gepland, namelijk Ayutthaya. Zes uur uit bed, want zeven uur zouden we worden opgepikt, maar dat liep vanzelfsprekend drie kwartier uit. Iedereen liep bij de opstapplaats door elkaar en het was totaal onduidelijk welke minivan we moesten hebben, maar we konden vervolgens wel met een andere groep mee, wat maakt het hier ook uit. Ayutthaya zelf was mooi; verschillende plekken waar ruïnes zijn en een paar liggende Boeddha's gespot. Voor de lunch werden we ergens in de middle of nowhere gedropt en met z'n allen aan een lange tafel gezet. De keuken was deels buiten en diende tegelijkertijd als wasruimte, garage en hondenhok dus daar smaakte het eten nog beter op (nee eerlijk, het was prima te eten). Onze gids die dag was een Thais mannetje met een veel te grote broek en een super monotone stem, maar wel erg schattig. 'S avonds een drankje gedaan in Bangkok, waar opeens een bekende uit Staphorst liep. Toevallig!

Vrijdag checkten Kirsten en ik rond half 12 uit; op naar Kanchanaburi. Voor omgerekend nog geen 4 euro heel Bangkok doorgecrosst om in Zuid het busstation te bereiken. Onze bus was wederom een minibus voor maximaal 14 personen waar wij in werden gepropt met onze backpack, zodat we eigenlijk 4 stoelen bezet hielden. Moet kunnen! In het verkeer geef je je leven bijna even uit handen. Ze racen hier als idioten en regels kennen ze amper. Op een vierbaansweg haalt iedereen elkaar van alle kanten in en worden wij regelmatig gelanceerd op de achterbank. Wat een verademing om aan te komen in Kanchanaburi! Wat een rust vergeleken met Bangkok en wat een frisse lucht vooral! Ons super cute guesthouse zit vlakbij het busstation en doet een beetje hippie aan; een open huisje met banken en kussentjes op de grond en alle kleuren van de regenboog. 'S middags zijn Kirsten en ik zeer sportief in de warmte naar het Thailand-Burma Railway Centre Museum en the bridge over the river the Kwai gelopen, 4 kilometer verderop. Vooral het museum was indrukwekkend (gericht op de aanleg van een groot spoortraject in de tweede wereldoorlog in Zuidoost Azië), de brug diende vooral als een plaats voor selfies makende locals.. op de weg terug hebben we ons weer verbaasd over het aantal dieren; lees ongedierte. Ongelofelijk veel honden en katten, kakkerlakken en gecko's die gewoon op je muur zitten wanneer je toiletteert, aangezien alle ruimtes open zijn en het verschil tussen binnen en buiten soms slecht te zien is. 'S avonds gezellig een drankje gedaan in het guesthouse en zeer onrustig geslapen nadat de Belg tegenover ons eerder die avond een kakkerlak van zijn arm af moest slaan; weer een soort van cultuurshock rijker.

Zaterdag (vandaag) hebben we de Erawan watervallen bezocht. Vamorgen acht uur hebben we de (eerste) bus genomen richting dit prachtige natuurpark. We zaten in een kleurrijke oude bus waarvan de deuren niet gesloten werden en de vulling zo ongeveer uit de banken puilde, maar voor omgerekend 1.25 euro was het genieten. De watervallen waren erg mooi en het stikte er van de vissen, volgens mij karpers (of soortgelijken) die aan je voeten gingen knagen als je in het water zwom.

Eindelijk dus even de tijd gevonden om mijn eerste verhaal te posten op mijn blog. Kirsten en ik kijken onze ogen uit, echt bizar hoeveel indrukken je op doet. De Thai zelf zijn allen zeer druk met het maken van selfies (drukker dan wij Nederlanders), het liefst met de mobiel op een stok. Verder rijden de Thai het liefst met de halve familie op één brommertje (vier personen is geen uitzondering). Ook eten ze naar ons idee het liefst altijd buiten de deur; vanmorgen om half acht zaten ze namelijk al weer aan grote tafels op pleinen in de stad aan de rijstsoepjes.

Alhoewel het in- en uitpakken van mijn tas me nu al tegenvalt en ik voornemens ben om binnenkort heel kritisch te kijken naar wat ik allemaal heb meegesjouwd (en zo snel mogelijk al wat spulletjes wil gaan weggooien) is het avontuur tot nu toe prachtig. In zo'n korte tijd al zoveel gezien, ervaren en tips opgedaan voor de komende maanden. Het is al genieten wanneer je door het prachtige landschap van Thailand wordt gereden, je bestelde taartje ergens aan een tafeltje van de locals tussen de rommel op gaat eten of me weer samen met Kirsten kan verbazen over iets totaal onbekends.. Zo veel nieuws en zo veel indrukken; super benieuwd naar wat de komende maanden gaan brengen!