Final Countdown!

De gemiddelde Australiër is lief, geïnteresseerd en meedenkend. Gelukkig zien we af en toe ook een uitzondering op de regel, zoals onze zeer 'behulpzame' gastheer van het Reef Lodge Guesthouse in Townsville. Een heel bijzonder mannetje met funzig lang haar, niet te peilen en op het moment dat Jasmijn haar oplader gestolen was en dit aangaf vond hij dit heel normaal. 'Dat gebeurt nou eenmaal'. Wij verwachtten ook (als zeer ruimdenkende Nederlanders) dat je hem 's nachts liever ook niet tegenkomt, maar dat had meer met zijn voorkomen te maken.
Onze stop in Townsville hield zonnen, zwemmen en vissen in. Dat vissen was overigens zonder resultaat, maar dat wijten we aan de kinderhengel van onze zoon Matt cq Dominic. Het zwemmen was ook geen daverend succes, aangezien het jellyfish season is en er daardoor alleen op beperkte plekken tussen netten gezwommen kon worden. Dan maar zonnen, gezellig tussen massieve mieren zoals we die in ons kikkerlandje niet zien! In Townsville heb ik verder de prachtige zonsopgang gezien vanaf de heuvel waar heel actief Australië 's ochtends vroeg 6 uur de berg al op en neer rent; super gaaf! Toch even een besefmomentje dat er thuis een flinke inhaalslag gemaakt mag worden..

In de vier nachtjes Townsville zijn we nog gezellig een dagje met z'n vieren naar Magnetic Island gegaan. De veerpont koste 25 dollar, maar dan had je achteraf wel even flink moeten omlopen en op de pont voor de auto's je plekje moeten vinden. Wij werden dus met een retourtje à 35 letterlijk afgescheept. Magnetic Island is een mooi eiland met prachtige heuvels en begroeiing, maar de stranden vonden we wat matig. Ook hadden we het eiland middels een 3 daags pakket willen doen en de zogenaamde full moon party (zonder volle maan, logisch hè) mee willen pakken, maar gezien het publiek op het eiland was het niet heel vervelend dat dat pakket niet meer beschikbaar was. Ons kind had dit pakket echter wel geboekt, maar heeft notabene na één nacht z'n biezen gepakt en is achter ons aangekomen om vrijdag 10 april met ons mee te reizen naar Cairns, ondanks dat het pakket al betaald is. Dat noemen we nog eens echte moederliefde..
Na het 6 uur durende ritje, waarin ik in de blije positie verkeerde dat niemand naast mij wilde zitten en ik 2 stoelen kon gebruiken om te nappen, kwamen we aan op onze eindbestemming Cairns. 12 nights left! Het meisje van guesthouse 1 die ons kwam oppikken was gelukkig daverend enthousiast over de stad. Er was volgens haar niets te doen en je was er naar 4 dagen wel uitgekeken. Leuk vooruitzicht dus. Gelukkig zijn wij waarschijnlijk wat positiever ingesteld en vonden wij de esplanade, het gratis grote zwembad aan de zee en het overschot aan fitness toestellen en bbq's aan de zee wel heel leuk. Althans, om naar te kijken, want weinig tijd gevonden om ze daadwerkelijk te gebruiken. Aan het zwembad spelen ze in het weekend trouwens gezellige livemuziek, erg gezellig en een relaxte sfeer!

Na zaterdag een flinke ochtend te hebben geworsteld met onze reisplannen zijn we zondag 12 april met z'n vieren op een tour gegaan naar het noorden. Onze gids rook naar natuur en nat hout, dus avontuurlijk zou het wel worden. Bij de eerste koffiestop kwam hij al aanlopen met een wandelende tak, wat zijn aroma's dus wel verklaard. De tour leidde ons langs Cape Tribulation (een mooi strand met een prachtig uitzicht), het Daintree Rainforest, het kuststadje Port Douglas en Mossman Gorge, een pittoresk beekje met enorme rotsen waar je gaaf kon zwemmen. Verder stopten we bij een of andere unieke ijskraam, waar wij als gierige Nederlanders de enige waren die niets kochten. $6.50 vonden we toch iets te gortig voor een ijsje. Verder hebben we een uurtje over een rivier gevaren in het regenwoud op zoek naar krokodillen, maar het meest spectaculaire daarvan was een typische Chinees die naast de rivier even zijn handen ging wassen; wat een goofhead. Naast hem geen monsters gespot dus..
Na een tropische en verregende maandag (dus verplicht shoppen) zijn we dinsdag met Deep Sea Divers naar het Great Barrier Reef gegaan voor een dagje snorkelen. Wat een prachtige belevenis al, geweldig koraal en mooie vissen. Het snorkelen was al top, maar gelukkig had ik als kers op de taart vanaf woensdag de 15e een 3daagse duiktrip geboekt, ik denk het mooiste avontuur so far en een geweldige afsluiter (na eerst afscheid genomen te hebben van ons lieve kuiken die na 2 weken is uitgevlogen uit het nest richting Sydney). In totaal heb ik in 3 dagen tijd 12 duiken gemaakt, waarvan 2 nachtduiken. Wat een ontzettend gave manier om het reef te bekijken. Tijdens het duiken hebben we rifhaaien, pijlstaartroggen, schildpadden en ontzettend veel andere vissen gezien. De leukste vis was misschien wel de 'wally', een ontzettend aanhalige en grote vis die zich gedraagt als een hond en constant aangeraakt wil worden en bij je blijft zwemmen, super leuk. Het duiken deden we in buddyteams, wat het erg leuk maakt aangezien ik zo met Amerikanen, Duitsers, Nederlanders en Australiërs heb gedoken en het ontzettend leuk is om die ervaring met anderen te delen. Het nachtduiken heb ik in eerste instantie maar met een instructeur gedaan. We gingen namelijk eerst de haaien (en alle andersoortigen) voeren en er vervolgens tussen duiken, little bit freaky. Tof trouwens om 's nachts de grotere jagers te zien zwemmen! De duikervaring was dus al vet, en de boot maakte het compleet: super leuk personeel en geweldig eten. En laat ik nou net van eten houden, en al helemaal van een buffet na maanden backpacken en goedkope maaltjes creëren! Een dingetje was wel het navigeren onder water. Best lastig soms om bij slecht zicht het juiste koraal te vinden, rekening te houden met de stroming en te onthouden waar de boot moet zijn. Ook kon ik bij 1 duik mijn oren niet goed klaren, ik kon wel janken en wist van narigheid even niet waar ik heen moest zwemmen. Maar hoe gaaf is het om overdag in de zon je koffie te drinken op een boot op het Great Barrier Reef of 's avonds alleen maar zee, sterren en haaien te zien die ik mocht voeren met brokjes.
Wel opmerkelijk vond ik dat iedereen die gecertificeerd is op het Great Barrier Reef in buddyteams (dus zonder gids/dive master) mag duiken. Het schijnt nogal eens voor te komen dat onhandige Chinezen duiken en het rif finaal vernielen wanneer ze met hun gewicht in het water aan het knoeien zijn. Erg zonde, aangezien het rif de laatste jaren enorm wordt aangetast en daar op meerdere fronten maatregelen voor getroffen moeten worden. Bijzondere bijkomstigheid van het duiken is trouwens dat ik op het moment van schrijven al 5 nachten achtereenvolgens droom dat ik aan het duiken ben en heel paniekerig onder de boot op zoek ben naar mijn automaat om door te ademen. Best scary, aangezien mijn kamer net de onderzeewereld lijkt en ik steeds mijn buddy en uitrusting kwijt ben. Gevalletje sterk inbeeldingsvermogen denk ik..

Vrijdagavond na de duiktrip zijn we met z'n drieën uit eten geweest ter afscheid van Irma die op zaterdag is vertrokken voor haar volgende au pair avontuur in Dunsburough, West Australië. Het weekend bestond verder uit het bekijken van de mooie tropische omgeving van Cairns, waaronder Davies Creek, Barron Falls en de Crystal Cascades: adembenemende watervallen tussen de bergen met enorme rotspartijen. Erg gaaf ook om er rond te lopen en een zwemmetje te doen.
Maandag eindelijk maar eens relaxen in en rondom ons laatste hostel van deze trip; Koala. Aangezien het vrij zonnig weer was zijn Jasmijn en ik lekker aan het zwembad bij de Esplanade gaan liggen en werden we al snel vergezeld door een doorsnee random Australiër van 40 jaar. Niets aparts aan, hij was alleen wel als baby gevonden in de jungle, was het enige nog levende weeskind van een groepje van 10, zat vol schotwonden en zweepslagen, zijn kickbokscentrum in Perth is verbrand door Hells Angels, op zijn duckfarm moest hij soms rennen voor 6 meter lange krokodillen (wanneer ze niet zo lief waren en niet meezongen tijdens zijn drumsolo), zijn vakantieadres (bij zijn healthcenter) op Bali is in 2001 gebombardeerd en hij is aangevallen door een drugsdealer in Amsterdam. Jullie kunnen het straks allemaal lezen in zijn boek 'Tribute', althans, als hij die afschrijft. Zijn medeschrijver is immers 3 maanden geleden overleden.. Blijkbaar oogden Jasmijn en ik als een uitlaatklep, aangezien we 's avonds bij de Mac een Aboriginal aan de tafel kregen en hij ons voorzag van een portie Nederlandse cq Australische geschiedenis. We weten nu precies welke Nederlander eerste voet op Australische bodem zette, waarom de missie mislukt was en waar Nederlandse plaatsnamen zijn terug te vinden aan de kust, zoals Cape 'Keren', aangezien dit een keerpunt was rond 1606.

Nog slechts een paar dagen te gaan in beautiful Aussie. Al met al een bijzonder land, aangezien ze met bepaalde dingen zo vooroplopend willen zijn, maar juist soms het tegenovergestelde ogen. Zo zijn ze behoorlijk druk met het milieu en watergebruik, maar krijg je 4 plastic zakjes in de winkel voor je avondboodschapjes. De commercials op de tv lijken soms uit de jaren '90 en de omgang met Aboriginals oogt bijzonder, zeker in Cairns. Aboriginals zien er trouwens grappig uit; super donker, grote hoofden, brede neus, grote romp en spillebeentjes.
Vanmorgen was het tijd voor de ultieme afsluiter; skydiven! Wat een coole ervaring.. Ik had een toffe instructeur en 's ochtends half 10 met een gammel vliegtuigje richting 14000 feet (4.2 kilometer) om jezelf uit een vliegtuig te laten vallen. De vrije val duurde 1 minuut, maar het hadden net zo goed 15 seconden kunnen zijn. Het gevoel is moeilijk te omschrijven, maar wát cool! Vanavond de (waarschijnlijk beschamende) video maar even terugkijken en op die euforische wolk nog maar even verder zweven en vrijdag dan weer veilig met beide benen op de grond tussen jullie allen in Nederland. See u all pretty soon and G'DAY!